Voorkom veelgemaakte argumentatiefouten: drie voorbeelden
Het is belangrijk om jouw wetenschappelijke paper of scriptie te onderbouwen met argumenten. Elke uitspraak die je doet moet je kunnen onderbouwen met feiten. Maar soms gaat het mis en maak je een argumentatiefout. Wij laten je de meest gemaakte argumentatiefouten zien, zodat je ze in het vervolg kunt voorkomen.
Te snel generaliseren
Wanneer jij een onderzoek uitvoert, kies je een specifieke doelgroep. De resultaten die je vind, zijn dan ook alleen geldig voor de doelgroep die je hebt onderzocht. Het gevaar van te snel generaliseren ligt dan op de loer.
Een voorbeeld van te snel generaliseren
- In de leeftijdscategorie 30-45 was de helft van de mannen niet bereid om te doneren aan goede doelen na het lezen van de waarschuwingstekst. Slechts 1 op de 2 mannen wil dus doneren.
Wat hier misgaat, is de generalisatie naar alle mannen. Je kunt alleen wat zeggen over de leeftijdscategorie 30-45, niet over alle mannen. Het is een statement dat je niet hard kunt maken.
Verkeerde gevolgtrekking
Wat ook vaak voorkomt is dat er een verkeerde conclusie getrokken wordt. Neem het voorbeeld hieronder.
- Persoon A werd emotioneel van tekst A. Persoon A heeft opleidingsniveau HBO. Dus iedereen die HBO heeft gedaan wordt emotioneel van tekst A.
Emotioneel worden van een tekst en opleidingsniveau hoeft niets met elkaar te maken te hebben. De conclusie die getrokken wordt, is niet hard te maken en dus onjuist.
Onjuist gebruik ad populum
Het ad populum-argument wordt veel gebruikt in de commerciële wereld. Het argument heeft de vorm van ‘veel mensen vinden product X goed, dus zal het wel in orde zijn.’ In wetenschappelijke teksten moet je voorzichtig zijn met het trekken van deze conclusie. Als veel mensen binnen een bepaalde onderzoeksgroep een bepaald gedrag vertonen, is het waarschijnlijk dat dit gedrag ook zal optreden bij de rest. Maar helemaal hard te maken is dit niet. Verwerk je een ad populum-argument in je tekst, houd het dan op ‘Het is aannemelijk’ of ‘Het is waarschijnlijk’, gevolgd door het ad populum-argument.
